تبارشناسی تحلیل گفتمان انتقادی و شکل‌گیری دموکراسی رادیکال ازنظر موفه

نویسندگان


چکیده

در زمان کنونی پاردایم غالب در اندیشه سیاسی عبارت است از زبان، لذا در این پژوهش به این شکل‌گیری امر سیاسی که کلیت بخش و هستی شناختی است توجه می‌شود، مسئله اصلی این مقاله آن است که در تحلیل گفتمان انتقادی نسبت بین دموکراسی و امر سیاسی چگونه است؟ برای پاسخ به این مسئله از روش گفتمانی لاکلا و موفه استفاده‌شده است که بر این مبنا تکثر گفتمان‌ها در این شیوه توجه می‌شود و یافته این مقاله عبارت است از اینکه ازآنجای‌که در تحلیل گفتمان علت و معلول و ذات‌گرای نقشی ندارد و گفتمان‌ها درنتیجه غیریت سازی و توجه به دیگری شکل می‌گیرد لذا امور به‌صورت تصادفی و در اثر موقعیت با یکدیگر مفصل‌بندی می‌شوند و امر سیاسی و دموکراسی شکل می‌گیرد که صلب نیست و با تغییر موقعیت دگرگون می‌شود و در اثر ایجاد مفصل‌بندی‌های جدید تغییر می‌نماید و باعث بروز شکل‌گیری گفتمان‌های جدید می‌شود و گفتمان‌های رقیب همواره وجود دارند و از تعارض و تکثر این گفتمان‌ها دموکراسی رادیکال شکل می‌گیرد بر مبنای تبدیل دوست و دشمن به رقیب و ایجاد نوعی همبستگی که منجر به حذف نمی‌شود...همچنین تبارشناسی گفتمان انتقادی باعث می‌شود که تفاوت‌ها و تشابه‌های این روش بیان شود و به نیچه به‌عنوان تأثیرگذار در این روش توجه شود. پرسش این تحقیق عبارت است از اینکه: در تحلیل گفتمان انتقادی لاکلا و موفه و شکل‌گیری دموکراسی رادیکال، چه عواملی دخیل می‌باشند؟ و فرضیه این مقاله عبارت است که: در شکل‌گیری دموکراسی رادیکال ازنظر لاکلا و موقه زبان و امر سیاسی از طریق ایجاد منطق تفاوت و نه هم ارزی که در لیبرالیسم یا سوسیالیسم به کار می‌رود، عامل مهم در تبدیل انتاگونیسم (دشمنی) به اگونیسم (رقابت) است و این به دلیل وجه بازی گونه. سیاست با جمع جبری غیر صفر است.


Genealogy of critical discourse analysis and the formation of radical democracy according to Muffe

Moezddin Babakhani [1]- Zahra Nikpor [2]- Esmat Zarchini[3]

Abstract



[1]Teymouri,ph.d of political thought,Graduated in Tarbiat Modares University

, Iran Bteymouri@yahoo.com

[2]PhD student, Cultural Sociology, Islamic Azad University, Research Sciences Branch, Iran Z.nikpour2011@gmail.com

[3]Master of politicalScience, North Tehran Branch, Iran.

Zarjini@yahoo.com



منابع

ارسطو (1371). سیاست، حمید عنایت، تهران: سازمان آموزش انقلاب اسلامی،1371

اشرف نظری، علی (1394). بازخوانی انتقادی مفهوم امر سیاسی در نظریه اشمیت، فصلنامه سیاست، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دوره 45، شماره 14، زمستان 1394، صص 991-1014

آقا حسینی، علیرضا. (1395)، بازگشت امر سیاسی از دیدگاه شانتال موفه و ارنستولاکلا، پژوهش‌نامه انتقادی متون و برنامه‌های علوم انسانی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، سال شانزدهم، شماره چهارم، مهرو آبان 1395، شماره صص 25-43

آقا گل زاده، فردوس (1394). تحلیل گفتمان انتقادی تهران: علمی و فرهنگی

امیررضائی پناه؛ سمیه شوکتی مقرب (1397)، تحلیل گفتمان سیاسی، چاپ دوم، نشر تیسا،1397

بهرامی رهنما (1399)، تحلیل گفتمان انتقادی رمان ماهی‌ها در شب می‌خوابند بر اساس آرای نورمن فرکلاف، متن پژوهی ادبی، سال 24، شماره 85، پایز 1399، صص 285-314

فرکلاف، ن. (1379). تحلیل گفتمان انتقادی. ترجمه: پیران و همکاران. تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات رسانه­ها.

محمدتقی مقدمی (1390)، نظریه تحلیل گفتمان لاکلا و موفه، معرفت و فرهنگ اجتماعی، سال دوم، شماره دوم، بهار 1390.

محمدهادی حاجی بیگلو (1397)، نسبت زبان و منطق در فلسفه هگل، فلسفه: سال 46، شماره دو، پاییز و زمستان، صص 1 -22

منوچهری، عباس (1393)، رهیافت و روش در علوم سیاسی، نشر سمت،1393، تهران

موفه، شانتال (1393)، بازگشت امر سیاسی، مترجم: جواد گنجی، نشرنی، تهران،1393

موفه، شانتال، (1397)، بازگشت امر سیاسی، ترجمه عارف قوامی مقدم، تهران، رخ دادنو

موفه، شانتال، ارنستولاکلا (1397)، هژمونی و استراتژی سوسیالیستی به‌سوی دموکراسی دموکراتیک رادیکال، مترجم: محمدرضای، نشر ثالث، تهران،1397

هوراٍث، دیوید (1397)، گفتمان، ترجمه: احمد صبوری، نشر آشیان، چاپ اول،1397، تهران

ون دایک، تئو، ای، (1382)، مطالعاتی در تحلیل گفتمان از دستور متن تا گفتمان انتقادی

Amalsaleh, E. & Sajjadi, S. (2004). War representation in the Bush s September 11th speech, IJAL, Vol.7, No.1, PP:25-43.

Fairclough, N. (2003). Analysing discourse: Textual analysis for social research. New York: Routledge.

Hoepfner, Y. M. (2006). Critical Discourse Analysis.

Jones, Peter E. (2007). Why there is no such thing as ‘‘critical discourse analysis’’. Language & Communication27, pp. 337–368.

Rahimi, M. & Amalsaleh, E. (2008). Discoursive Representation of the Winner and Loser: The Case of Reports. IJAL, Vol.11, No.1.

Van Dijk, T. A. (1998). Critical Discourse Analysis, To appear in Tannen. D. & Schiffrin, D. & Hamilton, H. (Eds), Handbook of Discourse analysis (in preparation), PP:352-371.

کلیدواژه‌ها