نقش گفت‌وگوی ادیان در گسترش صلح جهانی

نویسندگان


چکیده


باوجوداینکه ادیان در مفاهیم دینی خود انسان را به برقراری صلح و آرامش در سایه الطاف الهی دعوت کرده‌اند اما جنگ‌ها باز به دلایل مختلف رخ‌داده‌اند. باید گفت علی‌رغم راهکارهای متفاوت برای کنترل جنگ توجه به ظرفیت گفت‌وگوی ادیان به‌اندازه کافی موردبررسی قرار نگرفته و از همین رو، این پژوهش به روش توصیفی-تحلیلی و گردآوری‌شده با اسناد کتابخانه‌ای به دنبال واکاوی و بررسی نقش ادیان در گسترش صلح جهانی است. پژوهش با ارائه یک مدل مفهومی تلاش خواهد کرد تا با توجه به سه مقوله جامعه‌پذیری، توجه محیطی و انتقال به سیاست به بررسی این نقش بپردازد. بدین ترتیب جامعه‌پذیری از طریق تقویت فضای ارتباطات و انجام گفت‌وگو، تأکید بر نقاط مشترک اعتقادی، توجه به افق‌های مشترک، توجه به محیطی محلی از طریق توجه به ظرفیت‌های ساکنان کشورها، توجه به کارگزار در کنار ساختار، ایجاد محیط گفت‌وگوی آزاد و انتقال به سیاست از طریق توجه به سیاست‌های صلح‌آمیز، مقابله با افراطیون سیاسی، مقابله باسیاست دوقطبی سازی و امنیتی کردن، توجه به تکثرگرایی قابل‌توجه است.


The role of interfaith dialogue in promoting Global peace

Hedayat Ahl Nobar Turkmen[1]- Mohammad Reza Dehshiri[2]

Abstract

Although religions have encouraged human being to establish peace and tranquility in the shadow of divine principles, wars have occurred in the world for various reasons. It should be said that despite different strategies for controlling the war, the capacity of interfaith dialogue has not been sufficiently scutinized on. This research seeks to analyze the role of religions in the spread of global peace through a descriptive-analytical method and based on library documents. The article tries to present a conceptual model with respect to the three categories of socialization, environment and focus on politics and diplomacy. The socialization can be realized through strengthening the space of communication and dialogue, emphasizing on common points of belief, and paying attention to common horizons. The local environment should be considered by focusing on the capacities of the inhabitants of countries, paying attention to the agent along with structure, and creating a free dialogue environment. The emphasis on diplomacy and politics can be realized through paying attention to peaceful policies, confronting political extremists, confronting the politics of polarization and securitization, and paying attention to pluralism.

Keywords: Global Peace, Interfaith Dialogue, Religion



[1]Master of International Relations, South Tehran Azad University. Tehran. Iran. Hoseintorkaman07@gmail.com

[2]Professor at the Faculty of International Relations, Ministry of Foreign Affairs, Tehran, Iran. Mohammadreza-dehshiri@yahoo.com



منابع

ابراهیمی، شهروز؛ ستوده، علی‌اصغر؛ شیخون، احسان (1391)، جامعه‌شناسی سیاسی جهان اسلام زمستان 1391، سال اول - شماره 4، صص 28-1

آجیلی، هادی؛ قاسمی، روح‌الله (1394)، نقش اتاق‌های فکر ایالات‌متحده و انگلستان در ترویج راهبرد اسلام هراسی (رویکرد تحلیل گفتمان)، نشریه مطالعات راهبردی بسیج، شماره 66، صص 154-125

آدمی، علی؛ مرادی، عبداله (1396)، سازه‌انگاری خشونت مداوم و قوام متقابل بين نظام بین‌الملل و افراط‌گرایی سلفي، مطالعات روابط فرهنگي بین‌المللی، سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامي سال دوم، شماره اول، بهار 1396، صص 28-1

توسلی، حسن (1395)، تأملی بر امکان گفت‌وگوی بین الادیانی بر اساس نسخه سنت‌گرایی (با تأکید بر قرائت سید حسین نصر)، نشریه مطالعات اندیشه معاصر مسلمین، شماره 4، صص 70-57

جعفری فر، احسان؛ مجیدی، محمدرضا (1397)، حران امنیتی در غرب آسیا و قدرت‌یابی احزاب راست افراطی اروپایی، فصلنامه مطالعات آسیای جنوب غربی پاییز،3 شماره، اول سال 1397، صص 34-1

دهشیری، محمدرضا؛ جعفری فر، احسان (1397)، مخالفت حزب آزادی اتریش با کشور ترکیه (2016- 2008)، فصلنامه راهبرد سیاسی، شماره 6، صص 98-79

رضایی، غلامرضا (1397)، تعدد و وحدت ادیان از منظر شهید مطهری و سنت‌گرایان، نشریه مطالعات فلسفی کلامی، شماره 14، صص 95-75

شیرخانی، دکتر علی (1395)، زندگی دین مدارانه در عصر جهانی‌شدن، نشریه مطالعات سیاسی، شماره 33، صص 138-105

صباغیان، علی (1394)، شکست چند فرهنگ گرایی در اروپا و پیامدهای آن برای مسلمانان ساکن کشورهای این قاره، نشریه مطالعات سیاسی جهان اسلام، شماره 13، صص 20-1

علی پور، عباس؛ شجاع، مهدی (1399)، دمکراسی و جهانی‌شدن در اندیشه یورگن هابرماس، فصلنامه دانش تفسیر سیاسی، سال دوم، شماره 3، صص 222-199

قنبر لو، عبدالله (1395)، دین و صلح بین‌المللی: با اشاره به نقش هنجارهای اسلامی در صلح بین‌المللی، نشریه اندیشه سیاسی در اسلام، شماره 10، صص 54-29.

محمد نیا، مهدی؛ علی پور گرجی، محمود (1400)، خیزش مجدد گفتمان راست افراطی در اروپا و تقابل با مسلمانان در عصر بیداری اسلامی، نشریه مطالعات بیداری اسلامی، شماره 22، صص 165-139

مطهری، مرتضی (1385)، ختم نبوت، چ ۱۶، قم: صدرا.

مقری، احمد؛ صادق نیا، مهراب؛ صالحی، مهدی (1394)، گفت‌وگوی ادیان و مسئله «دیگری دینی» در الهیات ناظر به ادیان، نشریه الهیات تطبیقی، شماره 13، صص 104-89

نجات پور، مجید؛ جعفری، علی؛ ستوده، علی‌اصغر؛ زرین کاویانی، بهروز (1392)، رویکرد اسلام به جایگاه جنگ و صلح در نظام بین‌الملل در مقایسه با رئالیسم و لیبرالیسم، نشریه آفاق امنیت، شماره 18، صص 124-97.

هادیان، ناصر؛ شوری، محمود (1390)، دانش روابط بین‌الملل و مسئله بازگشت به دین، فصلنامه روابط خارجی، دوره 9، شماره 2، شهریور 1396، صص 38-7

Isna. (1396, اردیبهشت 30). isna. صلح در روابط بین‌الملل از منظر ادیان ابراهیمی: https://www.isna.ir/news/96023019318

P.dw. (2016, 08 01). پاپ از یکی دانستن اسلام و خشونت هشدار داد: https://p.dw.com/p/1JZVh

Sherwood, H. (2018, Aug 27). Retrieved from Religion: why faith is becoming more and more popular: https://www.theguardian.com/news/2018/aug/27/religion-why-is-faith-growing-and-what-happens-next


کلیدواژه‌ها