نویسندگان
چکیده
.
امروزه قدرت نرم یکی از مؤلفه‌های تأثیرگذار در سیاست خارجی کشورها به شمار می‌آید و همه کشورها تمایل دارند که دیگران نگاهی مثبت به آن‌ها داشته باشند، بنابراین می‌کوشند این تصویر مثبت را تقویت و از شکل‌گیری تصورات منفی جلوگیری کنند. این امر در ارتباط باسیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران و انقلاب اسلامی ایران به‌ویژه با توسعه سیاسی از اهمیت دوچندانی برخوردار است. ایران امروزه به لحاظ وسعت سرزمینی، کمیت جمعیت، کیفیت نیروی انسانی، امکانات نظامی، منابع طبیعی سرشار و موقعیت جغرافیایی ممتاز در منطقه غرب آسیا و هارتلند نظام بین‌الملل به قدرتی کم‌نظیر تبدیل‌شده که قدرت نرم بی‌بدیلی را در منطقه غرب آسیا به دست آورده است. لذا در مقاله حاضر با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی و چارچوب نظری توسعه‌ی سیاسی در پاسخ به سؤال اصلی که توسعه سیاسی چه نقشی در افزایش قدرت نرم ایران در غرب آسیا داشته است؟ مشخص گردید که انقلاب اسلامی ایران از طریق اصول توسعه سیاسی مانند پاسخگویی نظام سیاسی و مشارکت اجتماعی مردمی نقش مؤثری در افزایش قدرت نرم خود در غرب آسیا داشته است.
The role of political development in increasing Iran's
Soft Power in West Asia
Mohammad bagher Mokaramipour[1]
Mohsen Rostami [2]
Abstract
Today, soft power is considered one of the most influential components in the foreign policy of countries, and all countries want others to have a positive view of them, so they try to strengthen this positive image and prevent the formation of negative perceptions. This is of double importance in relation to the foreign policy of the Islamic Republic of Iran and the Islamic Revolution of Iran, especially with political development. Today, Iran is in terms of its territory, population, quality of manpower, military facilities, rich natural resources and privileged geographical location in the western region. Asia and the heartland of the international system has become a rare power that has acquired irreplaceable soft power in the West Asian region. Therefore, in this article, using the descriptive-analytical method and the theoretical framework of political development, in response to the main question, what role did political development play in increasing Iran's soft power in West Asia? It was found that the Islamic Revolution of Iran played an effective role in increasing its soft power in West Asia through the principles of political development such as the accountability of the political system and popular social participation.
Key words: political development, West Asia, Iran's Islamic revolution and soft power
[1]PHD student student of political science at Shahed University, Tehran, Iran.
Bagher.mokarami@yahoo.com
[2]Assistant Professor, University and Higher Research Institute of National Defense and Strategic Research, Tehran, Iran. Mmahya1392@gamil.com
منابع
اختر شهر، علی، (1387)، توسعه سیاسی، مجله معارف، شماره 63.
اسپوزیتو، جان‌ال (1382)، انقلاب ایران و بازتاب جهانی آن، ترجمه‌ی محسن مـدیر شـانه چی، تهران، مرکز بازشناسی اسلام و ایـران.
اسلامی، حامد (1385)، جامعه مدنی در ایران امروز»، مجله دانش‌پژوهان، شماره 9، پاییز و زمستان.
آقازاده، مازیار، (1387)، چهارراه اسلام‌گرایی در خاورمیانه، روزنامه کارزگراران.
انصاری، حمید (1383)، نظریههای مشارکت، جزوه درسی کارشناسی ارشد، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه تهران.
بشیریه، حسین. (1377)، انقلاب و بسیج سیاسی، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
بيکي، مهدي (1389) ، قدرت نرم جمهوري اسلامي ايران، چ دوم، تهران، دانشگاه امام صادق (ع).
تافلر، آلوین(1376)، موج سوم، ترجمه شهیندخت خوارزمی، تهران: نشر نی.
حجازی سید حسین، سهراب انعامی علمداری؛ (1387). ظرفیت‌های قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران در مقابله با تهدیدات نرم امریکا،مرکز پژوهش و اسناد ریاست جمهوری، ضمیمه فصلنامه تخصصی نامه دولت اسلامی، شماره 27-26، هجدهم و بیست چهارم فروردین .
دبیری مهر، امیر (1384)، جهانی‌شدن و توسعه ملی»، راهبرد یاس، سال اول، شماره چهارم، زمستان.
دهشیری، محمدرضا، (1387) ، جایگاه قدرت نرم در انقلاب اسلامی ایران، مجله حضور، شماره 57.
دهقانی، محمود (1386)، ابعاد پدیده جهانی‌شدن»، معاونت پژوهش‌های سیاست خارجی مرکز تحقیقات استراتژیک، خرداد.
دوانی، غلامحسین، (1393)، پاسخگویی مالی، عصاره پاسخگویی سیاسی»، روزنامه شرق، سال دوازدهم، شماره 2245.
رشیدی، مصطفی، افشین متقی، (1392)، تبیین ژئوپلیتیکی الگوهای اسلام‌گرایی در جهان اسلام از منظر برساخت‌گرایی، فصلنامه مطالعات انقلاب اسلامی، شماره 34
سریع القلم،محمود.(1371). عقل و توسعه‌یافتگی، چاپ اول، تهران: نشر سفید.
سیف زاده، سید حسین. (1368)، نوسازی و دگرگونی سیاسی، تهران: قومس.
شجاعی، هادی،(1389)،اهداف و راهبردهای سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران»، مجله معرفت، سال نوزدهم، شماره 153، شهریور .
شیلر، هربرت، (1377)، وسایل ارتباطی جمعی و امپراتوری امریکا، ترجمه احمد عابدینی، تهران: نشر سروش.
طباطبایی فر، سید محمد (1394)، منشور اعتقادی انصار الله یمن، بازگشت به قرآن و سنت است، خبرگزاری رسمی حوزه.
عالم، عبدالرحمن (1382)، بنیادهای علم سیاست، تهران: نشر نی.
علوی تبار، علیرضا (1379)، بررسی الگوی مشارکت شهروندان در اداره امور شهرها (تجارب جهانی و ایران)، جلد اول، تهران: سازمان شهرداری‌ها.
علی جانی، رضا (1376)، جامعه مدنی به زبان ساده»، ماهنامه ایران فردا، شماره 39، دی.
فردرو، محسن و اصغر رضوانی (1381)، دولت، مردم و همگرایی، تهران: آن.
قدسی، امیر (1389)، جایگاه سرمایه اجتماعی در بازتولید قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران، فصلنامه راهبرد دفاعی، سال هشتم، شماره 30، پاییز.
قوام، عبدالعلی (1371)، توسعه سیاسی و تحول اداری، تهران: قومس.
کاردان، علی‌محمد و دیگران (1372)، فلسفه تعلیم و تربیت، تهران: سمت.
کاف، راسل. ای (1373)، تصویر در حال تغییر ما از جهان»، دوماهنامه اطلاعات سیاسی- اقتصادی، ترجمه سهراب خلیلی شورینی، شماره 85 و 86، مهر و آبان.
محمدی، منوچهر (1384)، بازتاب جهانی انقلاب اسلامی، فصلنامه‌ی مطالعات انقلاب اسلامی، ش دوم، پاییز.
مدنی، جلال‌الدین،(1370)، حقوق اساسی و نهادهای سیاسی جمهوری اسلامی ایران، تهران: نشر همراه.
مک لین، ایان. (1381)، فرهنگ علوم سیاسی آکسفورد، ترجمه حمید احمدی، تهران: میزان.
نای،جوزف، (1382)، کاربرد قدرت نرم، ترجمه سید رضا میر طاهر ، تهران: نشر قومس.
نقیب‌زاده، احمد. (1377)، جمهوریت و اسلام»، مجموعه مقالات جمهوریت و انقلاب اسلامی، تهران: انتشارات سازمان مدارک فرهنگ وزارت ارشاد.
الوانی، سید مهدی، (1382)، چالش‌های مدیریت دولتی در عصر جهانی شده»، فصلنامه مدیریت و توسعه، شماره19
کلیدواژه‌ها
