نویسندگان
چکیده
در این مقاله به دنبال بررسی سیاست خارجی ایالات متحده آمریکا در قبال ایران در دوران اوباما و ترامپ برمبنای نظریه رئالیسم تهاجمی میباشیم. رئالیسم تهاجمی در صدد است تا به معمای امنیت پاسخ دهد و در این میان تنها راه دستیابی به امنیت اقناعکننده را، افزایش دائمی قدرت میداند تا در پرتو آن کشورها با کسب قدرت نسبی به امنیت نسبی (در مقایسه با دیگران) دست یابند. این نظریه بیشترین قابلیت را برای توضیح سیاست خارجی ایالات متحده در قبال ایران را در دوران مورد مطالعه دارد. این پژوهش با رویکردی توصیفی- تحلیلی در پی پاسخ به این سوال است که سیاست خارجی ایالات متحده آمریکا در قبال ایران در دوران اوباما و ترامپ برمبنای نظریه رئالیسم تهاجمی چگونه بوده است؟ در پاسخ به پرسش مذکور این فرضیه مطرح میشود: که برمبنای نظریه رئالیسم تهاجمی ایالات متحده چه در دوره باراک اوباما و چه در دورهی دونالد ترامپ به دنبال حفظ موقعیت خود در منطقه و همچنین مهار ایران و کاهش نفوذ آن میباشد.
Analysis of the foreign policy of Barack Obama and Donald Trump against Iran Based on aggressive realism
Mohammad Baqer Mokarmipour[1]
Bijan Mirzaei[2]
Fatemeh Ahmadi[3]
Hamid Reza Hatami[4]
Abstract
The foreign policy of the United States of America after the Islamic revolution in Iran has always had a hostile approach towards the Islamic Republic of Iran, and in the form of extensive sanctions under the seventh chapter of the United Nations Charter in economic, financial, and military dimensions, confiscating Iran's public property and isolating the country. It has been with the tactics of Iranophobia. The United States, both in the era of Barack Obama and in the era of Donald Trump, has always sought to secure the nuclear issue, ballistic missiles, Israel's security and the peace and security of the Middle East, terrorism and human rights through the trick of Iranophobia. Its maximum interests have been in the Middle East region. This research, with a descriptive-analytical approach based on the theory of aggressive realism, seeks to compare the foreign policy of Barack Obama and Donald Trump towards Iran.
Keywords: USA, foreign policy, realism, aggressive realism.
[1]PhD student in Political Science/Political Studies of the Islamic Revolution, Shahid University of Tehran, Tehran, Iran,
Bagher.mokarami@ut.ac.ir
[2]Assistant professor and faculty member of the political science department of Islamic Azad University, Khorramabad branch, Lorestan, Iran. Bizan-mirzaee@khoiau.ac.ir
[3]Graduated from the Master's Degree in Political Science, Allameh Tabatabai University of Tehran, Tehran, Iran.Fatemehahmadi@jmail,com
[4]graduate of master's degree in political thought; Boali Sina University, Hamedan, Hamedan, Iran. H.hatami@alumni.basu.ac.ir
منابع
اسفندیاری، حسن، متقی، ابراهیم (1400)، ارزیابی مقایسهای سیاست امنیت ملی آمریکا در دوران باراک اوباما و دونالد ترامپ در جنوب غرب آسیا، فصلنامه تحقیقات سیاسی و بینالمللی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرضا، شماره 48، 17-1.
نقشبندی، عقیل، دهشیری، محمدرضا، کشیشیان سیرکی، گارینه، قائدی، محمدرضا (1399)، پیامدهای سیاسی و اقتصادی خروج آمریکا از برجام برای ایران در دوره ترامپ و آغاز دوره بایدن، فصلنامه مطالعات بینالمللی، سال 17، شماره 3، 176-157.
تاجیک، هادی (1401)، بررسی مقایسهای سیاست خارجی دولتهای باراک اوباما، دونالد ترامپ و جو بایدن در قبال جمهوری اسلامی ایران، فصلنامه مطالعات بنیادین و کاربردی جهان اسلام، سال چهارم، شماره یازدهم، 37-6.
تبارسوته، محمد سلمان، مهرورز، عباس (1399)، تاثیر سیاست خارجی آمریکا (ترامپیسم) در قبال اسرائیل بر امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران، فصلنامه راهبرد سیاسی، سال چهارم، شماره 12، 217-193.
جلال پور، شیوا و ابوطالب جعفری (1397)، روابط خارجی ایران و عربستان در سالهای 1384 تا 1392 با تاکید بر تحولات سوریه، فصلنامه تخصصی علوم سیاسی سال چهارم، ش 54؛ 123-54.
خورشیدی، ناصر، یوسفی جویباری، محمد، کریمی، سعید (1396)، مبانی تاریخی و نظری سیاست خارجی ایالات متحده آمریکا، فصلنامه علمی پژوهشی پژوهشنامه تاریخ، سال دوازدهم، شماره 47، 112-91.
دهقانی فیروزآبادی، سید جلال، (1391)، سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، تهران: انتشارات مرکز تحقیقات علوم انسانی.
رستمی، فرزاد و علیرضا (1397)، تحلیل روابط عربستان سعودی و رژیم صهیونیستی در سایه توافق هسته ایران، فصلنامه سیاست جهانی، دوره هفتم، ش 2؛142-115.
رسول ثانی آبادی، الهام (1395)، بررسی سیاست هژمون در قبال دولتهای خاورمیانه بر اساس رهیافتهای جامعهپذیری در روابط بینالملل (دوران ریاست جمهوری باراک اوباما)، فصلنامه دولت پژوهی سال دوم، ش 7؛71-41.
زمانی، محسن، نیاکویی، سید امیر (1398)، واکاوی عوامل موثر بر خروج ایالات متحده آمریکا از برجام، فصلنامه مطالعات روابط بینالملل، سال دوازدهم، شماره 45، 120-95.
سیمبر، رضا و قربانی شیخنشین (1387)، روابط بینالملل و دیپلماسی صلح در نظام متحول جهانی، تهران: انتشارات سمت.
سیمبر، رضا، پیر محمدی، سعید. نجفی، سجاد (1397)، رهیافتهای سیاست هستهای آمریکا در قبال جمهوری اسلامی ایران براساس اسناد گزارش مرور وضعیت هستهای (2018-2001)، فصلنامه سیاست دفاعی، سال بیست و ششم، ش 103:150-123.
صالحی، اکرم، دهشیری، محمدرضا، حاجی مینه، رحمت (1400)، دلایل خروج آمریکا از برجام از منظر رئالیسم نوکلاسیک، فصلنامه علمی مطالعات روابط بینالملل، سال 14، شماره 53، 65-35.
عالی شاهی، عبدالرضا، سالاروند، معصومه و محمودی، سعید (1395)، ردی بر ارتداد؛ جنبشهای تروریستی تکفیری در جهان اسلام، مشهد: انتشارات مینوفر.
عالی شاهی، عبدالرضا، فروزان، یونس، سلیمانی سوچلمائی، حمید (1399)، تاثیر ائتلاف راهبردی امارات و رژیم صهیونیستی بر امنیت خلیج فارس، نشریه علمی آفاق امنیت، سال 13، شماره 49، 169-147.
عالی شاهی، عبدالرضا، مسعود نیا، حسین و فروزان، یونس (1396)، بررسی روابط سیاسی قطر و عربستان سعودی؛ از تبیین همگرایی تا گسست سیاسی (از بیداری اسلامی ُتا بحران قطع روابط سیاسی در ژوئن 2017)، فصلنامه مطالعات راهبردی سیاست عمومی، دوره هفتم، ش 24؛72-49.
عباسی، مجید، حمید فر، حمیدرضا (1399)، اتحاد عربستان سعودی و اسرائیل با آمریکا و پیامدهای آن بر موازنه قدرت و نفوذ جمهوری اسلامی ایران در خاورمیانه، فصلنامه مطالعات بینالمللی، سال 17، شماره 3، 25-7.
قنبرلو، عبدالله (1397)، مبنای نظری تحریمهای مربوط به برنامههای هستهای ایران: مقایسه دولتهای ترامپ و اوباما، فصلنامه مطالعات راهبردی، سال بیست و یکم، ش 2؛100-75.
قوام، عبدالعلی (1388)، روابط بینالملل: رویکردها و نظریهها، چاپ سوم، تهران، انتشارات سمت.
کریمی فرد، حسین (1397)، سیاست خارجی ترامپ و واقعیتهای نظام بینالملل، فصلنامه مطالعات راهبردی سیاستگذاری عمومی، دوره 8، شماره 28، 302-285.
محمد نیا، مهدی، پاپی، معصومه، رکابیان، رشید (1399)، بررسی سیاست خارجی دونالد ترامپ بر اساس مدل بازیگر عقلایی، فصلنامه تحقیقات سیاسی و بینالمللی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرضا، شماره 44، 152-131.
نجاتی، محمدحسین، محمدی، محمد (1398)، سیاست آمریکای ترامپ در قبال جمهوری اسلامی ایران و توافقات بینالمللی، فصلنامه مطالعات آسیای جنوب غربی، سال دوم، شماره 8، 159-131.
یوسفی راد، ابراهیم، بزرگمهری، مجید (1400)، بررسی مقایسه سیاست خارجی دولتهای دموکرات و جمهوریخواه آمریکا در قبال ایران (2001-2020)، فصلنامه سیاست خارجی، سال سی و پنجم، شماره 1، 115-145.
یوسفی میانجی، عبدالرضا، دهشیار، حسین، شفیعی، نوذر، حاجی مینه، رحمت (1399)، سیاست خارجی ترامپ در خاورمیانه، فصلنامه تحقیقات سیاسی و بینالمللی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرضا، شماره 42، 61-44.
David, Steven R. (2015). Obama: The Reluctant Realist. The Begin- Sadat Center, Mideast Security and Policy Studies, No. 113.
Mcmanus, D. (2016), "Trump says he stands for 'America First. What does that mean?», https://www.latimes.com/opinion/opinion-la/la-ol-trump-america-first-20160427-story.html
Mearsheimer, John (2001), The Tragedy of Graet Power Politics, New York, W. W. Norton.
Mearsheimer, John (2013), International Relation Theories. Ed (Third Edition), by Tim Dunne & Others. Oxford University Press.
NNS(2017). The National Security Strategy of the United States of America.
Sick, Gary. (2014). The Obama Doctrine, Project on Middle East Political Science, http://pomeps.org/2014/03/24/ the-obama- doctrine/.
Thompson, Jack. (2018). Trump’s Middle East Policy, Zurich: CSS Analyses in Security Policy
کلیدواژهها