مشروطه ایرانی انقلابی فانتزیک در مواجهه با روان ضربه تجدد

ورود ایران به عصر جدید با جنبشی آغاز شد که مشروطه نام گرفت، انقلابی که نقطه برجسته ورود ایران به دنیای مدرن و تعارض جدی و رسمی میان سنت و مدرنیته محسوب می¬گردد. جنبشی که بر بستری از نارضایتی¬های عمومی، آشفتگی¬های اقتصادی، ناکارآمدی سیاسی شکل گرفت و با انتظاراتی بزرگ آغاز شد اما فرجام آن غرق شدن در دریای ژرف ناامیدی بود و به دوره¬ای از کشمکش و هرج¬و¬مرج منجر شد که کشور را به آستانه فروپاشی کشاند. مقاله حاضر در پی بررسی این پرسش است که وقوع مشروطیت چه نسبتی با مدرنیته غربی دارد؟ این مقاله براین فرض استوار است که انقلاب مشروطه از نوع فانتزیک و ناشی از مواجهه ایرانیان با روان-ضربه مدرنیته غربی است. فانتزی¬ها که از یک منظر محصول مواجهه تروماتیک با امر واقع هستند مانند حجابی سخت امکان بروز و نمایش کارآمدی را غیرممکن و اندیشه حل بحران را به حاشیه می¬برند. در این صحنه خیالی، ما قهرمان داستانیم و آرزوهایمان در حال تحقق و میلمان در حال شکل¬گیری است. واقعیت اجتماعی ما محصول این فانتزی و پاسخی ناشایست و کژتاب به لاعلاجی امر واقع است. این انسجام خیالی واقعیت سیاسی، راه برون¬رفتی پیشرو جامعه نمی-گذارد جز آن¬که در چرخه تکرار فانتزی¬های پی‌درپی اسیر بمانیم.

Iranian constitution; A fantasy revolutionary

in the face of modernity

Arash Monshizadegan[1]- Vahid Soleimani Moghadam[2]

Abstract

Iran's entry into the new era began with a movement called Constitutionalism. This revolution is considered the highlight of Iran's entry into the modern world and the serious and formal conflict between tradition and modernity. A movement that was formed based on public dissatisfaction, economic disturbances, and political inefficiency, and it started with great expectations. Still, it drowned in the deep sea of despair and led to a period of conflict and chaos, which brought the country to the brink of collapse. The present article seeks to examine the question of what is the relationship between the occurrence of constitutionalism and western modernity? This article is based on the assumption that the constitutional revolution is of a fantasy type and is caused by the encounter of Iranians with the shock of western modernity. Phantasies, which are, from the point of view, the product of a traumatic encounter with reality, are like a stiff veil, making the possibility of appearing and showing efficiency impossible and marginalizing the idea of solving the crisis. In this imaginary scene, we are the protagonists, and our dreams are being realized, and our desires are being formed. Our social reality is the product of this fantasy and an inappropriate and sarcastic response to the incurability of reality. This imaginary integration of political reality does not leave a way out for the society except to remain captive in the cycle of successive fantasies.

Keywords: constitutionalism, political psychoanalysis, fantasy, trauma, modernity.

[1]Department of Political Science, Mashhad Branch, Islamic Azad University, Mashhad, Iran Ar_mo816@mail.um.ac.ir

[2]Ph.D. Student in Political Science, Department of Political Science, Mashhad Branch, Islamic Azad University, Mashhad, Iran,

vahid.soliemani1363@gmail.com