دیپلماسی فرهنگی و جایگاه آن در سیاست خارجی کشورها

مقاصد سیاسی ، امنیتی و اقتصادی همواره از مهم ترین اهداف کشورها در تدوین و اعمال سیاست خارجی شان بوده است . برای تحصیل این مقاصد کشورها عمدتا و به طور سنتی نوعی دیپلماسی مبتنی بر رویکردها و ابزارهای سیاسی, نظامی و اقتصادی را در پیش می گیرند . با این همه , در سال های نیمه دوم قرن بیستم رویکردهای نسبتا جدیدی در دیپلماسی مطرح شد که توجه افزون تر و تآکید بیشتر بر راهکارها و ابزارهای فرهنگی را به مسؤلان و طراحان سیاست خارجی توصیه می کرد . این مقاله بر آن است تا با تبیین مبانی این رویکرد و ضمن استناد به شواهد تاریخی و نمونه های عملی به مطالعه این پدیده نسبتآ جدید در عرصه سیاست خارجی و روابط بین الملل بپردازد و در این راستا ابعاد گوناگون رابطه میان فرهنگ و دیپلماسی را به بحث بگذارد . در این مقاله همچنین ,چگونگی تآثیر گذاری عوامل فرهنگی بر دیپلماسی در دو سطح( طراحی) و (اجرا ) بررسی شده و سپس چگونگی استفاده مؤثر از( قدرت نرم ) در پیشبرد دیپلماسی توسط کشورها تجزیه و تحلیل خواهد شد .

Cultural diplomacy and its place in the

foreign policy of countries

Mohammad Kazem Kaveh Pishghadam [1]

Hoda Mirza[2]

Abstract

Political, security and economic goals have always been one of the most important goals of countries in formulating and implementing their foreign policies. To study these purposes, countries mainly and traditionally take a kind of diplomacy based on political, military and economic approaches and tools. However, in the years of the second half of the 20th century, relatively new approaches were proposed in diplomacy, which recommended more attention and more emphasis on cultural solutions and tools to foreign policy officials and designers. This article aims to study this relatively new phenomenon in the field of foreign policy and international relations by explaining the basics of this approach and citing historical evidence and practical examples, and in this regard, discuss the various aspects of the relationship between culture and diplomacy. Also, in this article, how cultural factors affect diplomacy at two levels (design (implementation) will be investigated and then how countries will effectively use (soft power) in promoting diplomacy.

Keywords: culture, diplomacy, foreign policy, international relations, soft power

[1]1 Assistant Professor, Department of Political Science, Islamic Azad University, Shiraz Branch,Iran. Pishghadam 2008@gmail.com

[2]M.A International relations at Islamic Azad University, Pardis Branch, Shiraz , Iran .

منابع

آدینه وند، احمد (1390)، ابعاد گوناگون دیپلماسی فرهنگی و ضرورت بهره‌گیری ایران از آن در سیاست خارجی خود

اژدري، ليلا، فرهنگي علی‌اکبر*، صالحي اميري سید رضا، سلطاني فر محمد (1396)، مدل دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران، فصلنامه فرهنگ و ارتباطات، دوره 18، شماره سی و هشتم، صص 102-67

آقاجری، محمدجواد (1390)، نشست الگوی دیپلماسی فرهنگی چین، گروه مطالعات روابط

حسینی فائق، سید محمدمهدی (1398)، ارزیابی ظرفیت‌ها و کارآمدی دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران، در بنگلادش، فصلنامه مطالعات میان فرهنگی، پاییز 1398، شماره 40، صص 158-125

خانی، عادل؛ پرویز، ابراهیم (1399)، دیپلماسی نوین فرهنگی چین دیپلماسی نوین فرهنگی چین، قابل‌دسترس در http://irdiplomacy.ir/fa/news/1990525

خانی، محمدحسن(1399)، دیپلماسی فرهنگی و جایگاه آن در سیاست خارجی کشورها، قابل دسترس در 16/08/1399 در: http://iifcd.com/news-111-3644-17

رستگاری،محمدحسین(1395)، ديپلماسي فرهنگي جمهوري اسالمي ايران؛ چالشها و چينشها، : موسسه پویه مهر اشراق، چاپ اول1395

دهشیری، محمدرضا؛ کریمی مهر، فریده (1398)، دیپلماسی فرهنگی فرانسه در قبال چین، فصلنامه راهبرد سیاسی، سال سوم، شماره 8، بهار 1398، صص 159-133

دهقاني فيروزآبادي، سید جلال؛ ذوالفقاری، مهدی(1393)، تحليـل قدرت نرم بريتانیـا، دو فصلنامه مطالعات قدرت نرم، سال چارم، شماره 11، پاییز و زمستان 1393، صص106-79

دهقانی فیروزآبادی، سید جلال؛ خرمشاد، محمدباقر؛ رستگاری (1394)، مؤلفه‌های کلیدی دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران، رهیافت انقلاب اسلامی، شماره 32، صص 24-3

زرقانی سید هادی، احمدی ابراهیم، حکیمی خرم علی (1399). اهمیت نقش و جایگاه دیپلماسی فرهنگی در بسط روابط ایران و ازبکستان. فصلنامه پژوهش‌های سياسي جهان اسلام، سال دهم، شماره دوم، تابستان 1399، صص 56 – 31

شهرام نیا، امیر مسعود؛ نظیفی نائینی، نازنین(1392)،تأثير جهاني‌شدن بر ديپلماسي فرهنگي با تأكيد بر نظريه صلح سازي،راهبرد فرهنگ، شماره بيست و چهارم، زمستان 1392، صص161-141

شمسینی غیاث وند، حسن؛ احمدوند، مصطفی (1394)، تاثیر دولت‌های منطقه‌ای بر تحولات سیاسی امنیتی یمن 2014 -2015 (با تاکید بر عربستان و ایران)، فصلنامه پژوهش‌های سیاسی و بین‌المللی، سال ششم، شماره بیست و پنجم، زمستان 1394، صص 29-1

عباسی، مهدي؛ قنبري سلحشور، محمدرضا (1397)، دیپلماسی فرهنگی و تقابل قدرت نرم آمریکا و ایران در عصر جدید، فصلنامه مطالعات سیاسی سال دهم، شماره 39، صص 112-95

عیوضی، محمد رحیم(1386)، فرهنگ اسلامی: مفاهیم، ویژگی ها و اصول، زمانه، شماره 58، قابل دسترس در: http://ensani.ir/fa/article/11264

ناظمی اردکانی، مهدي؛ داودي ؛ امامی، احمدعلی(1393)، آرمان جهانی اسلام در اندیشه‌ي فرهنگی انقلاب اسلامی، فصل‌نامه پژوهش‌های راهبردي سیاست، سال سوم، شماره 9، تابستان1393،شماره پیاپی 39، صص 26-9

نای، جوزف (1383)، کاربرد قدرت نرم، ترجمه سید رضا میر طاهر، فصلنامه راهبرد دفاعی، سال دوم، شماره ششم، (زمستان 1383)

یوسفی جویباری، محمد؛ خورشیدی، ناصر؛ شاه مرادی، حسین (1396)، جهانی‌شدن ارتباطات و تحول در مفهوم دیپلماسی، فصلنامه مطالعات جامعه‌شناسی، سال نهم، شماره سی و پنجم، تابستان 1396، صص 36-25

besso Michele (2005)،the news journal،November 25

Icro. (1382, 04 07). Icro. Retrieved from نگاهي به ديپلماسي فرهنگي ژاپن: http://icro.ir/index.aspx?pageid=32738&p=265&showitem=4650

Japanpolicyforum. (2018, Oct 30). Retrieved from The new Japonisme: From international cultural exchange to cultural diplomacy — Evaluating the influence of cultural activities on diplomacy: https://www.japanpolicyforum.jp/diplomacy/pt20181030130003.html

Malone, D. (1988). Political Advocacy and Cultural Communication: Organizing the Nation's Public Diplomacy, US: University Press of America

Mazzatti،mark، (2005) los angeles times desember1

Mulcahy, Kevin V. (1999). "Cultural Diplomacy and the Exchange Programs, 1938 – 1978. The Journal of Art Managements Law Society. Vol.29. No.1 Spring

Schmit،eric and david Scotland cloud (2005)، new York times

Ninkovich،frank(1996)،information policy and cultural diplomacy،and the exchang programs 1938-1978،the journal of art management low society