نویسندگان
چکیده
دکترین جدید سیاست خارجی روسیه در سال 2023، بازتابی از تغییرات بنیادین در محیط بین‌المللی و اهداف ژئوپلیتیکی این کشور است. این مقاله با بهره‌گیری از چارچوب نظری واقع‌گرایی تهاجمی جان مرشایمر، به تحلیل مبانی و پیامدهای این دکترین می‌پردازد. واقع‌گرایی تهاجمی، بر تلاش مستمر قدرت‌های بزرگ برای کسب هژمونی منطقه‌ای و موازنه‌سازی علیه رقبای بین‌المللی تأکید دارد. سؤال اصلی پژوهش این است که دکترین جدید سیاست خارجی پوتین بر چه اصول و مولفههایی تاکید دارد؟ فرض بر آن است که دکترین جدید سیاست خارجی روسیه نشان‌دهنده تمایل این کشور برای بازتعریف نظم بین‌المللی و مقابله با نفوذ غرب، به‌ویژه ایالات متحده و ناتو، است. این دکترین در راستای دستیابی به اهدافی مانند گسترش نفوذ منطقه‌ای، ایجاد اتحادهای استراتژیک با قدرت‌های غیرغربی و کاهش وابستگی به ساختارهای تحت رهبری غرب تدوین شده است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که روسیه با اتخاذ سیاست‌های تهاجمی در حوزه‌های نظامی، اقتصادی و دیپلماتیک، درصدد تحمیل هزینه‌های سنگین بر رقبا و افزایش بازدارندگی راهبردی است.
Abstract
The new foreign policy doctrine of Russia in 2023 reflects fundamental changes in the international environment and the geopolitical goals of the country. This article, utilizing John Mearsheimer's framework of offensive realism, analyzes the foundations and implications of this doctrine. Offensive realism emphasizes the ongoing efforts of great powers to achieve regional hegemony and balance against international rivals. The main research question is: what principles and components does Putin's new foreign policy doctrine emphasize? It is assumed that the new foreign policy doctrine of Russia reflects the country's desire to redefine the international order and confront Western influence, particularly from the United States and NATO. This doctrine is formulated with the aim of achieving objectives such as expanding regional influence, establishing strategic alliances with non-Western powers, and reducing dependence on Western-led structures. The research findings indicate that Russia, through adopting aggressive policies in military, economic, and diplomatic fields, seeks to impose heavy costs on its rivals and increase strategic deterrence.
Keywords: Russian foreign policy, Putin, offensive realism, regional hegemony, strategic deterrence
منابع
دریاوند، آناهیتا (1403). نگاهی به اهداف سیاست خارجی روسیه بر اساس سند 2023، قابل دسترس از: https://www.iirjournal.ir/859
دکتر کرمی، جهانگیر (1402) سند جدید تدبیر ساست خارجه روسیه در 2023، قابل دسترس از: https://www.iras.ir/
رومی، فرشاد (۱۳۹۷). فهم تحولات سیاست خارجی روسیه؛ برآیندی از زیست جهان‌های متکثر، فصلنامه سیاست جهانی، ۷ (۲)، ۸۷-۱۱۳.
مشیر زاده، حمیرا (1389). تحول در نظریههای روابط بینالملل، تهران: سمت.
میرطاهری، سید رضا (1402) دکترین سیاست خارجه روسیه درمسیر جهان چند قطبی، قابل دسترس از: https://www.javanonline.ir/fa/news/1149114
یزدان فام، محمود (1386). دگرگونی در نظریه‌ها و مفهوم امنیت بین‌المللی، فصلنامه مطالعات راهبردی، شماره 38.
Freitas, A. P. C. (2023). The Changing Nature of Power in Russian Foreign Policy. Putin's Foreign Policy: A Continuation of the Past or the Beginning of a New Era? (Master's thesis, Universidade de Coimbra (Portugal)).
Mearsheimer, John. (2001). The Tragedy of Great Power Politics. New York: Norton.
Mearsheimer, John. (2022). John Mearsheimer on why the West is principally responsible for the Ukrainian crisis. Foreign Affairs.
Składanowski, M., Smuniewski, C., Kopiec, P., & Bado, B. (2024). The People’s Republic of China in the Security Policy of the Russian Federation: The Evolution of Russian Strategic Documents in 2000–2023. Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne, 83, 115-134.
Snigyr, O. (2024). Russian strategic narratives, 2022–2023. Orbis, 68(1), 3-23.
Waltz, Kenneth H. (1979). Theory of International Politics, New York: Random House.
Юрусов, Е. Е. (2023). Place and Role of the Arctic Region in the 2023 Foreign Policy Concept of the Russian Federation. In StudArctic Forum (Vol. 8, No. 4, pp. 132-137). Федеральное государственное бюджетное образовательное учреждение высшего профессионального образования «Петрозаводский государственный университет».
کلیدواژه‌ها
