بررسی تطبیقی سیاست خارجی ایران و آمریکا در عراق « موردمطالعه: نظریه واقع‌گرایی تهاجمی »

عراق ازجمله کشورهایی است که بعد از حمله نظامی آمریکا در 2003 توانایی اعمال اقتدار کامل بر سرزمین خود را نداشته است. این کشور به دلیل وجود شکاف‌های مختلف قومیتی، نژادی و مذهبی، عرصه منازعه و رقابت کشورهای مختلف قرارگرفته که هر یک منافع خود را دنبال می‌کنند. یکی از این رقابت‌ها مربوط به کشورهای ایران و آمریکا می‌شود. روابط ایران و آمریکا در طول دهه‌های گذشته با تضادهای ایدئولوژیک و منازعات و رقابت‌های استراتژیک همراه بوده است. به‌منظور بررسی و مقایسه سیاست خارجی دو کشور این مقاله گردآوری‌شده با اسناد کتابخانه‌ای و به روش توصیفی-تحلیلی درصدد پاسخ به این سؤال است که چه عواملی بر سیاست خارجی ایران و آمریکا در عراق تأثیرگذار است؟ فرضیه مقاله این است که بر اساس نظریه رئالیسم تهاجمی کسب امنیت و منفعت بیشتر اساس سیاست خارجی آمریکا و ایران در عراق بوده و در صورتی که هر یک از این دو کشور به دنبال حداکثر سازی قدرت خود در عراق نباشند، فرصت را به رقیب داده و از قدرت خود می‌کاهند بنابراین عواملی چون امنیت سخت افزاری، کسب هژمونی در منطقه، شکل دادن به نظم منطقه‌ای، مبارزه با داعش، ایجاد محدودیت‌ها، تقابل نظامی با احاله مسئولیت بر سیاست خارجی آن‌ها موثر بوده است.