تبیین و تحلیل عوامل مؤثر بر نسبت سرمایه اجتماعی با اعتماد سیاسی

اعتماد مردم به یک نظام سیاسی ارتباط معناداری با باور شهروندان آن جامعه به کارآمدی دولت دارد اعتمادی که به افزایش مقبولیت آن نظام سیاسی نزد مردم و درنتیجه افزایش سطح مشارکت سیاسی شهروندان منجر می‌گردد؛ و نیز سطح رفاه یک ملت و توانایی آنان به رقابت با جوامع مطرح در این زمینه، خود معلول اعتماد مردم به‌نظام سیاسی است. در اقتصاد، اعتماد موجب کاهش هزینه‌ها و به لحاظ روان‌شناختی باعث ایجاد آرامش، امنیت و سلامت روانی جامعه می‌گردد. برقراری اطمینان و تعامل میان دولت و شهروندان، دموکراسی، عدالت محوری دولت در توزیع امکانات و مناصب و وجود دغدغه مندی در ارکان دولت برای حل مشکلات شهروندان، افزایش سطح اعتماد عمومی را به همراه دارد و درنتیجه ارتقای سطح اعتماد عمومی در یک رابطه متقابل، موجب اعتماد سیاسی شهروندان به حکومت در سه سطح اعتماد به سیستم سیاسی، اعتماد به نهادهای سیاسی و به کارگزاران سیاسی می‌گردد که ارمغان آن به همان میزان ارتقای شاخص‌های رفاه و امنیت در جامعه است. فرضیه پژوهش براین مبنا قرار دارد که میان اعتماد اجتماعی و اعتماد سیاسی رابطه معناداری وجود دارد. این مقاله با روش توصیفی تحلیلی و با استفاده از منابع اولیه و ثانویه شامل: کتب و مقالات موردبررسی قرارگرفته است.

Explanation and analysis of factors affecting the ratio of social capital to political trust

Behnam Heydarpour[1]

Faramarz Mirzazadeh Ahmed Biglou[2]

Abdelrahman Hassani far[3]

Abstract

People's trust in a political system has a significant relationship with the citizens of that society's belief in the efficiency of the government, a trust that leads to an increase in the acceptance of that political system by the people and, as a result, an increase in the level of political participation of citizens. Also, the welfare level of a nation and their ability to compete with prominent societies in this field is a result of people's trust in the political system. In economy, trust reduces costs and psychologically creates peace, security and mental health of the society. Establishing trust and interaction between the government and citizens, democracy, central justice of the government in the distribution of facilities and positions, and the presence of concern in the government's institutions to solve the problems of the citizens, increases the level of public trust, and as a result, improves the level of public trust in a relationship. Mutually, it causes the citizens' political trust in the government at three levels: trust in the political system, trust in political institutions and in political agents, which brings about the same level of improvement of welfare and security indicators in the society. The research hypothesis is based on the fact that there is a significant relationship between social trust and political trust. This article has been analyzed by descriptive analytical method and using primary and secondary sources including: books and articles.

Keywords: trust, political trust, social trust, generalized trust

[1]PHD student in Sociology, South Tehran Branch Azad University, Tehran, Iran.

Behnamheydarpour2@gmail.com

[2]Assistant Professor of Political Science, Ilam Branch Islamic Azad University. Iran. Fa.mirzazadeh@iau.ir

[3]Assistant Professor of Political Science, IHCS, Iran. Hassanifar@gmail.com

ازکیا، مصطفی (۱۳۷۴)، مقدمه‌ای بر جامعه‌شناسی توسعه روستایی، تهران: اطلاعات.

امیر کافی، مهدی (۱۳۸۰)، اعتماد اجتماعی و عوامل مؤثر بر آن، نمايه پژوهشی، شماره ۱۸، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.

بخشی، قدیر (۱۳۸۹)، تبیین جامعه‌شناختی اعتماد شهروندان تهرانی به پلیس، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تربیت مدرس.

بیگی، علیرضا؛ تفاوت، مهدی؛ چگنی، روحا...(1395)، نقش شاخص‌های اعتماد اجتماعی در ارتقاء اعتماد سیاسی مردم به دولت، کنفرانس بین‌المللی مطالعات اجتماعی فرهنگی و پژوهشی دینی غدیر، اردیبهشت.

پورافکاری، نصرالله (۱۳۸۳)، نزاع‌های جمعی محلی، مجموعه مقالات اولین همایش ملی طرح مسائل جامعه‌شناسی ایران، تهران: انتشارات دانشگاه علامه طباطبایی.

چلبی، مسعود (1385)، جامعه‌شناسی نظم؛ تحليل و تشریح نظري نظم اجتماعی، تهران: نشر نی.

حیدری، سیامک (1387)، عوامل مؤثر بر اعتماد سیاسی به حکومت در میان دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی.

دانایی‌فرد، حسن (۱۳۸۲)، اعتماد عمومی به سازمان‌های دولتی، دانشکده مدیریت و حسابداری دانشگاه علامه طباطبایی.

زاهدی شمس السادات و خان باشی، محمد (۱۳۹۱)، از اعتماد عمومی تا اعتماد سیاسی، تهران.

زین‌آبادی، مرتضی (1387)، بررسی وضعیت اعتماد در جامعه ایران و راه‌های بازسازی آن، پژوهشکده تحقیقات استراتژیک.

شایگان، فریبا (1386)، دین‌داری و تأثیر آن بر اعتماد سیاسی؛ پایان‌نامه دکتری رشته جامعه‌شناسی سیاسی، دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی.

عمید، حسن (1369)، فرهنگ عمید، چاپ سوم، تهران: امیرکبیر.

گیدنز، آنتونی (1380)، پیامدهای مدرنیت، ترجمه محسن ثلاثی، تهران: نشر مرکز.

Berg, A. M. (2005). CREATING TRUST? A Critical Perspective on Trust-Enhancing Efforts in Public Services. Public performance & management review, 28(4), 465-486.

Fukuyama, F. (1995). Trust: The social virtues and the creation of prosperity (Vol. 99). New York: Free press.

Gamson, W. A. (1969). Power and Disconten t.

Hetherington, M. J. (1998). The political relevance of political trust. American political science review, 92(4), 791-808.

Hetherington, M. J. (2005). Why trust matters: Declining political trust and the demise of American liberalism. Princeton University Press.

Levi, M. & Stoker, L. (2000). Political trust and trustworthiness. Annual review of political science, 3(1), 475-507.

Lin, N. Social capital: a theory of structure and action. 2001.

Luhmann, N. (2018). Trust and power. John Wiley & Sons.

Newton, K. (2001). Trust, social capital, civil society, and democracy. International political science review, 22(2), 201-214.

Nyhan, R. C. & Marlowe Jr, H. A. (1997). Development and psychometric properties of the organizational trust inventory. Evaluation Review, 21(5), 614-635.

Offe, C. (1999). How can we trust our fellow citizens. Democracy and trust, 52, 42-87.

Oskarsson, S. (2003). Institutional explanations of union strength: An assessment. Politics & Society, 31(4), 609-635.

Paxton, P. (2002). Social capital and democracy: An interdependent relationship. American sociological review, 254-277.

Putnam, R. (1993). The prosperous community: Social capital and public life. The american prospect, 13(Spring), Vol. 4. Available online: http://www. prospect. org/print/vol/13 (accessed 7 April 2003).

Putnam, R. D. (2000). Bowling alone: The collapse and revival of American community. Simon and schuster.

Putnam, R. D. & Leonardi, R. (1993). Making democracy work: Civic traditions in modern Italy. Princeton university press.

Rothstein, B. (2004). Social trust and honesty in government: A causal mechanisms approach. In Creating social trust in post-socialist transition (pp. 13-30). Palgrave Macmillan, New York.

Rotter, J. B. (1967). A new scale for the measurement of interpersonal trust. Journal of personality.

Uslaner, E. M. (1995). Faith, hope, and charity: Social capital, trust, and collective action. College Park, MD: University of Maryland. Unpublished manuscript.